Terwijl ik deze tekst schrijf, schiet het Nederlandse baanwielrenteam ‘in een baan om de aarde’ tijdens de Olympische finale. Goud it is. Jarenlange voorbereiding, een plan maken, tweaken, tweaken, tweaken, bijsturen, beslissen, definitief plan maken en je dan vervolgens aan dat plan houden (ook als het tegenzit). Dát is waar mijn bewondering zit. Mijn stellige overtuiging is dat het eindresultaat niet is waar je op focust en waar je voor traint. Je richt je op het doen van de juiste dingen. Die dingen doe je vervolgens optimaal, en dan is het eindresultaat een (logisch) gevolg van alles daarvoor.
Zelf ben ik echt erg fan van deze trajecten. Net zoals Sifan Hassan. Haar plan is altijd om achteraan te lopen, het veld te overzien en vooral om uit het gedrang te blijven. Als dat dan fout gaat op de 1.500m, dan is het heel verleidelijk om het de volgende race anders aan te pakken. Maar nee!!! We trainen al jaren in lijn van dít plan. Het vertrouwen wat je mag, nee móét hebben in de muscle-memory in je hoofd en in je lijf. Ervan uitgaande dat het plan weloverwogen en onderbouwd is gemaakt, is het devies ‘stick to the plan’.
Zo is het zakelijk ook. Als het goed is, gaat er veel tijd zitten in het maken van plannen. Overleg met anderen, verschillende scenario’s uitdenken en ook externe kennis ophalen. Het bouwen van het juiste team en dan… inslijten. Steeds maar weer volgens plan acteren. Je comfortzone vergroten. Als je dan een teamlid kwijtraakt of een order verliest, natuurlijk evalueren of de uitvoering van het plan goed was, en weer door. Het plan was ‘de juiste dingen doen’. Het gevolg is het maximale eindresultaat. Stick to the plan!
Heel veel mensen vonden hét moment van de OS het moment waarop twee hoogspringers ‘in overleg’ samen kozen voor een gedeelde eerste plek. Ik zag dat anders. Natuurlijk is Olympisch goud briljant en alles wat je altijd wilde. Maar toch zou ik iedere keer als ik die medaille zie denken, ‘gaaf, maar ik was niet de beste’. De andere optie was een jump off. Allebei nog een keer springen en dan bepalen wie écht de beste is. Ik denk dat die zilveren medaille meer waarde heeft dan het huidige goud. Het doel was toch niet die gouden plak? Het doel was toch de juiste dingen doen en kijken of je daarmee de beste was? Again, stick to the plan.
