Alle eieren in één mandje. Dat werkt in de keuken perfect om een cake te maken, maar op de beurs is dat zonder voorkennis een risky keuze. En niet alleen op de beurs. Telefoon, internet, conferencing, chat, e-mail en het liefst nog veel functionele features – alles in ‘one go’. Het ziet er allemaal prachtig uit, met één look-and-feel en geleverd door één leverancier. Dat klinkt mooi en die hype leeft op dit moment. Hoe makkelijk kan het zijn?
Complexiteit mondt meestal uit in onoverzichtelijkheid, instabiliteit en hoge kosten
Toch kan dat leiden tot problemen, zoals een Office365, dat er wereldwijd soms uren uitligt. Toch zaken die je als leverancier niet wilt zien gebeuren. Naast Microsoft krijgen ook Twitter, Facebook, Amazon en andere grote partijen – ondanks hun enorme winsten – dit soms niet voor elkaar. En bij Unified Communications staat bij een failure gelijk je hele bedrijfsvoering stil. Terug naar pen en papier, fax en telefoon, wordt dan geroepen. Oeps, die zijn er niet meer of liggen er Unified ook uit. Erg kostbaar, die verloren tijd binnen de organisatie…
Onoverzichtelijk
Gaan we dieper op ‘Unified’ in, dan zie we pas echt hoe sterk de integratie en verwevenheid van (core)infrastructuur met operationele functionaliteit is. Vaak komt de totaaloplossing voort uit één sterk onderdeel en zijn de overige onderdelen eraan ‘vastgeplakt’. Het ‘keep-it-simple’-principe is daardoor steeds complexer en ‘cloudy’ geworden.
Complexiteit mondt meestal uit in onoverzichtelijkheid, instabiliteit en hoge kosten. En waar kosten de pan uitrijzen, is outsourcen een geliefd middel, bijvoorbeeld naar India. Financieel zeer aantrekkelijk, edoch voor de gebruikers en/of bedrijfsvoering zien we weinig successen langskomen. Denk aan de low-cost India-ontwikkelde MCAS software voor de Boeing 737MAX. Penny wise, pound foolish.
Ook weten we allemaal wat er gebeurt, wanneer we IT afhankelijk worden van een monopolist, denk aan Intel-cpu’s: jarenlang maar bar weinig innovatie en tegelijkertijd wel extreem hoge prijzen. Hetzelfde gebeurt wanneer je Unified Communications hebt, met effectief een vendor lock-in, vanwege de complexiteit van een product/vendor-change. Bedenk wat er allemaal bij komt kijken om van mailserver te veranderen. Bij Unified Communications is de ‘Big Bang’ nog vele malen groter: De klant staat Unified met de rug tegen de muur en kan verwachten daar een significante prijs voor te gaan te betalen.
Alternatieven
De manier om een leverancier bij de les te houden, is zorgen dat je alternatieven hebt. Realiseer bijvoorbeeld een e-mail-oplossing die niet draait op één mailserver bij een enkele leverancier, maar kies voor een tweede leverancier en spreid gebruik over verschillende afdelingen. Afhankelijk van de prestaties van een leverancier kun je ‘schuiven’ met de productinzet. Dit heeft weinig impact, is relatief goedkoop en zorgt voor twee mandjes en twee leveranciers die elkaar continu beconcurreren. Oh, en gaat één van de leveranciers onderuit, dan kun je relatief makkelijk het andere product opschalen. Fall-back heet dat, Murphy garandeert dat je die nodig hebt.
We weten dit allemaal, maar moeten ons niet laten verleiden door mooie verhalen om voor een ‘gunstige’ aanbieding onze principes te verlaten. Alle eieren in één mandje heel houden, de marketing rondom de Deux-Chevaux, was toen zo dom nog niet, in 1948.
[Dit artikel is eerder gepubliceerd in ChannelConnect 7 – 2020]